ابتکارات فردی و حرفه ای | دانلود بهترین و قوی ترین نمونه ها در فضای آموزشی

ابتکارات فردی و حرفه ای

دانلود بهترین و قوی ترین نمونه ها در فضای آموزشی ابتکارات فردی و حرفه ای در واقع بهترین نمونه ای از تدوین ابتکارات فردی و حرفه ای می باشد که توسط سایت دانلود فایل پژوهی آموزش و پرورش تدوین گردیده است.شما می توانید ابتکارات فردی و حرفه ای را از این سایت دریافت نمایید. و در صورت هرگونه مشکل با پشتیبانی سایت ما تماس بگیرید.

ابتکارات فردی و حرفه ای و ارتباطات چشمی

پیشنهاد به کارگیری روش‌های غیرکلامی در ابتکارات فردی و حرفه ای که در اکثر موارد اغتشاش و اختلال را به حداقل می‌رساند توسط معلمان طرح شده است. چشم یک فرد می‌تواند خیلی گویا باشد. یک ماه نگاه اجمالی به سرتاسر کلاس و به دانش‌آموزان خلافکار، می‌تواند را در مسیرش متوقف نماید، و این امر بدون هیچ‌گونه مزاحمت و اغتشاش برای بقیۀ افراد کلاس صورت گیرد. ارتباط چشمی به همین میزان قادر به «ارسال» پیام تأیید، پذیرش و اظهار درک و شناخت احساس‌ها می‌باشد.

ولفگانگ و گلیک من (۱۹۸۰، ص ۲۱) «ذخیره شدن» را به عنوان یکی از هفت فن معمولی که معلمان در برخورد با رفتار خلاف به کار می‌برند، پیشنهاد می‌کنند.

در ابتکارات فردی و حرفه ای عملاً معلمان می‌توانند:

1. خطاکار را برانداز کنند، یعنی می‌خواهند بگویند که «می‌بینیم چه کاری داری انجام می‌دهی؛اما فکر می‌کنم خودت می‌توانی مواظب رفتار خودت باشی».
2. رفتار را ببینند و پیش از اقدام، اطلاعات لازم را در مورد همۀ جوانب جمع‌آوری کنند.
3. با اخم متقیماً به آن دانش‌آموز خیره شوند.

خیره شدن برای معلمان معتقد به دخالت، و نیز معلمانی که عدم مداخله را تمرین می‌کنند، ابزار مناسبی است و این کاملاً به این بستگی دارد که فرد چگونه به ارسال پیام چشمی بپردازد.

معلمان حرفه ای تر در ابتکارات فردی و حرفه ای

بعضی از معلمان، ارسال پیام چشمی را بهتر از سایرین انجام می‌دهند. این کار مهارتی است که با تمرین می‌تواند رو به کمال رود. شما می‌توانید یکی از همکارانتان را دعوت کنید تا در کلاستان بنشیند و اوضاع را نظاره کند. سپس در مورد میزان تاثیر ارتباط چشمی شما نظر بدهد، که آیا شما فقط از یک سمت کلاس «حمایت» می‌کنید. یا توجهتان را با پیام چشمی به جلو یا عقب کلاس هم معطوف می‌کنید؟ شاید هم مستقیماً به روبه‌رو خیره می‌شوید؛ یعنی احتمالاً بالای سر دانش‌آموزانتان؟ گرچه این پیشنهاد که در گذشته از سوی مربیان خطابه و سخنرانی بیان شد ممکن است پیشنهادی موفق و کاهش دهندۀ اضطراب باشد، اما در نشان دادن اینکه چه کسی متصدی امور و مسؤول است، روش خوبی نیست.

ابتکارات فردی و حرفه ای و اشارات غیر کلامی

هنگامی که پیام چشمی با دیگر اشارات و حرکات غیرکلامی همراه شود، نقش مؤثری در حفظ نظم کلاس ایفا می‌کند، مانند گذاشتن انگشت اشاره بر لب برای بیان «ساکت» یا حرکت دادن دست به سوی بالا و پایین برای بیان «بنشین» و یا بالا کشیدن ابروها به نشانۀ «نارضایتی».

کاربرد پیام‌های چشمی (ارتباط چشمی) همچنین می‌تواند در افزایش کارایی و تاثیر پیامدهای ارائه شده، نقش بسزایی داشته باشد. مندلر و کاروین (۱۹۸۳، ص۱۴۳) پیشنهاد می‌کنند که وقتی قانونی را تکرار می‌کنید و یا پیامدی را به دانش‌آموز می‌رسانید،مستقیماً به چشمانش بنگرید و نگاهتان را با نگاهش تلاقی دهید. پس از اینکه پیامتان را منتقل کردید، تماس چشمتان را برای یکی دو ثانیه حفظ کنید و همچنان که به آهستگی دور می‌شوید، به این کار ادامه دهید.

پیام‌های چشمی همراه باکلام و یا بدون آن می‌توانند بسیار قدرتمند عمل کنند. ارسال این پیام‌ها را تمرین کنید و در این کار ماهر شوید. علاوه بر مورد بالا باید از اختلافات فرهنگی که در بسیاری از کلاس‌های درس امروزی وجود دارد، آگاه بود. فرهنگ کشورهای خاصی مانند کره و چین ممکن است تماس مستقیم چشمی را نشانۀ بی‌احترامی به بزرگسالان تلقی کند؛ بنابراین باید نسبت به چنین اختلافات فرهنگی حساس باشید.

رفتار دوستانه در ابتکارات فردی و حرفه ای

میان دوستانه رفتار کردن و دوست بودن تفاوت وجود دارد. به شما پیشنهاد می‌کنم که با دانش‌آموزان خود دوستانه رفتار کنید، ولی دوست نباشید. بین خود شما (معلم) و آنان (دانش‌آموزان) «فاصله شغلی» را حفظ کنید. این امر در مورد کسانی که تازه معلم شده‌اند، اهمیت ویژه‌ای دارد، افرادی که هنوز موقیعت و احترام آن‌ها تثبیت نشده است. دانش‌آموزان یک گوی بلورین در دست ندارند. آن‌ها از طریق رفتار شما می‌توانند دربارۀ انگیزه‌هایتان نتیجه‌گیری کنند؛پس رفتاری از خود نشان ندهید که آنان انگیزۀ نادرستی را از آن استنتاج نمایند.

روابط صمیمی در ابتکارات فردی و حرفه ای

دانش‌آموزان خود دوستانی دارند و احتمالاً به شما به عنوان یک دوست دیگر نیازمند نیستند؛ حداقل به آن معنایی که دیگر دوستانشان را در نظر می‌گیرند. دوستان آن‌ها که اغلب همسالانشان هستند برایشان بسیار خارق‌العاده و جذاب هستند و نقش حمایتی منحصر به‌فردی را در زندگی کنونی و آیندۀ آنان ایفا می‌کنند. والدین (سرپرست‌ها) نیز به همین ترتیب برایشان منحصربه‌فردند و نقش حمایتی ویژه‌ای را برعهده دارند. معلمان هم در زندگی دانش‌آموز نقشی دارند که متفاوت از نقش همسالان و والدین دانش‌آموز است. حال، اگر این تمایز مبهم و نامشخص شود، هنگامی که از آنان بخواهید تا نظم کلاس را برقرار نمایند و آن را استمرار دهند، با مشکلاتی مواجه خواهید شد.

رونق بخشیدن به یادگیری در ابتکارات فردی و حرفه ای

معلمان باید دلیل اصلی استخدام و به‌کارگیری خود را به خاطر بسپارند که همانا رونق بخشیدن به کار یادگیری است؛ چیزی که معلمان به عنوان مسؤولان این امر باید به نحو احسن انجام دهند. ایجاد و حفظ نظم در کلاس، بخشی از شغل معلمی است و این امر در صورتی که دانش‌آموزان شما را به عنوان دوست خود در نظر بگیرند، بسیار دشوارتر خواهد بود؛ چرا که در اکثر موارد، دوست مجبور به اداره کردن دیگران نیست. یک دوست مجبور نیست به دیگر دوستانش بگوید «بنشین و به کارت مشغول شو» یک دوست معمولی تکالیف درسی برای دیگر دوستانش تعیین نمی‌کند. یک دوست معمولاً کار دیگر دوستان را به طور رسمی ارزیابی نمی‌کند. مثال‌هایی از این قبیل فراوانند.

رفتارها در ابتکارات فردی و حرفه ای

دانشجو معلمان، و گاهی اوقات حتی معلمان تازه‌کار، وسوسه می‌شوندکه با دانش‌آموزان دوست شوند. دانشجو معلم معلم ممکن است دانش‌آموز را به عنوان پناهنده‌ای مطلوب و عزیز در نظر بگیرد؛ آن هم در دنیایی که تحت تسلط سرپرستان آموزش و معلمان همکار است و سرانجام باید نمرۀ ارزیابی عملکرد دانش‌آموز را ارائه کنند. از تسلیم شدن در برابر وسوسۀ دوستی با دانش‌آموزان اجتناب کنید.

حرفه‌ای لباس بپوشید. حرفه‌ای عمل کنید. اهداف هر روز خود را همراه با چگونگی اجرای آن‌ها به نحو مطلوب به خاطر بسپارید. به دانش‌آموزانتان اجازه ندهید شما را با اسم کوچک صدا کنند. می‌توانید مؤدب بودن آن‌ها را با «خانم» یا «آقا» خطاب نمودنشان جبران کنید. به مهمانی‌های دانش‌آموزانتان نروید. دانش‌آموزانتان را با اتومبیل به مدرسه و یا به خانه نرسانید. نسبت به گوش دادن یا گفتن لطیفه به دانش‌آموزان خود آگاهانه عمل کنید؛ مخصوصاً اگر سخنان نامناسب و یا در مورد مسائل قومی و یا نژادی باشند. اغلب اوقات لطیفه‌ها مفاهیم و مقاصد دیگری نیز در بردارند. در گفت‌وگوهایی که از شما به عنوان «یکی از جمع» تلقی می‌شود و معلمان را به عنوان «یکی از یک گروه دیگر» درنگ نکنید؛ چرا که واقعاً چنین نیست. شاگردانتان را به سوی این چنین تصوری سوق ندهید.

انتشار گفته ها در ابتکارات فردی و حرفه ای

دانش‌آموزان باید متوجه باشند که گاهی مطالبی را که به دوستانشان می‌گویند، قطع کنند و ادامه ندهند، بعضی از گفته‌ها ممکن است منتشر شود. معلمان برخلاف دوستان اغلب مسؤولیتی قانونی دارند که انواع مشخصی از اطلاعات را به مقامات بالا اطلاع دهند؛ مانند استفادۀ نامشروع از کودکان، مواد مخدر و غیره. در این‌جا این مشکل مطرح می‌شود که اگر دانش‌آموزان شما را به عنوان دوست بپندارند و چیزهایی را به شما بگویند که فکر می‌کنند مکتوم خواهند ماند، خیانت شما (به تصور آنان) به طور جدی به ارتباط بین شما دو نفر آسیب وارد خواهد ساخت و به طور یقین عمل یادگیری از شما را نیز دچار ضعف خواهد کرد.

هنگامی که به عنوان تکلیف از دانش‌آموزان سال دوم که در شرف آغاز تجربۀ کارآموزی در یک مدرسه محلی بودند خواستیم پیشنهادهای بخش دوم این کتاب را بررسی کنند و دوتای آن‌ها را به به دلخواه انتخاب کنند و برای شروع به کارگیرند، به طر مکرر این پیشنهاد را از بین بقیه انتخاب می‌کردند. بسیاری از دانشجویان به خاطر می‌آورند که تجربه‌های آموزشی و مشاوره‌ای قبلی آنان در کلیسا یا در اردو، هنگامی که تا حد زیادی با دانش‌آموزان دوست شده بودند، چگونه دشواری‌هایی را پدید آورد و توانایی آن‌ها را برای رهبری به مخاطره انداخت.

عدم کینه توزی در ابتکارات فردی و حرفه ای

جملۀ «کینه‌توزی نکنید» به عبارت دیگر «سوء رفتار دانش‌آموزان را به خود ربط ندهید» که بعداً توضیح داده خواهد شد مربوط است. هنگامی که دانش‌آموزی خلاف می‌کند، به صورت خونسردانه، مطمئن و منصفانه با او برخورد کنید. کودک را براساس خلافی که مرتکب شده، تادیب کنید. پیامد منطقی‌تان را اعمال کنیدکه این باید و حتما باید آخر و در نهایت کار باشد. خطاهای گذشته باید بخشیده شوند. هر اندازه که خطای گذشته را بیشتر نزد خود نگاه دارید، به همان میزان توان درست عمل کردن و بروز رفتار خوب را کمتر خواهید داشت (گلاسر ۱۹۸۶، صص۳۶-۲۵) فرقی نمی‌کند که خطای گذشته در مورد شکست درسی یک فرد باشد و یا شیوۀ رفتار او. به خاطر داشته باشید که گذشته، گذشته است و حالا حال است.

عکس العمل های اجتماعی در ابتکارات فردی و حرفه ای

همۀ ما دربارۀ تجربه این دردسر که افرادی دوران محکومیت حبسی خود را سپری کرده‌اند و دِین خود را نسبت به اجتماع پرداخته‌اند، شنیده‌ایم. هرگز کسی به آنان اجازه نمی‌دهد این واقیعت را که «خلاف کرده‌اند» فراموش کنند. برخلاف از زندان آزاد شده‌ها، دانش‌آموزان نمی‌توانند به آسانی به شهر و یا کشور دیگری نقل مکان کنند، اسمشان را تغییر دهند، و از نو شروع کنند. شما در مورد عکس‌العمل‌های اجتماعی با افراد از زندان آزاد شده، کار زیادی نمی‌توانید انجام دهید، ولی می‌توانید در مورد برخورد با دانش‌آموز خطاکاری که دِین خود را به جامعه پرداخته، کار زیادی انجام دهید. بارتوش و باریلا (۱۹۸۵) همین نکته را با مختصر تفاوتی بیان کرده‌اند. آن‌ها می‌گویند مربیان باید از عارضۀ «کسی که یک بار دزدی کرد، برای همیشه دزد است» بپرهیزند.

تاثیر تحکیم احترام ابتکارات فردی و حرفه ای

این پیشنهاد در مورد تحکیم بخشدن و قطعیت دادن به یک معامله، قرارداد و یا نقشه‌ای است که قبلاً بین دانش‌آموز و معلم روی آن توافق شده است. معامل، قرارداد یا نقشه اغلب اوقات مربوط به تعهد دانش‌آموز نسبت به طرحی برای ارتقا و بهبود رفتار است.

دست دادن سمبل بارزی برای ابراز حسن نیت و حمایت از طرح از سوی طرفین است. دست دادن مرز میان پایان مرحلۀ برنامه‌ریزی و آغاز مرحلۀ اجرا را مشخص می‌کند.

گرچه شما می‌توانید براحتی از دانش‌آموز بخواهید که تعهدش را به زبان جاری کنند، اما در صورتی که به این تعهد به شیوه‌ای رسمی نیز اقرار شود، احتمال حفظ آن بیشتر خواهد شد و حسن اعتبار وشرافت دانش‌آموز برانگیخته می‌شود. می‌گویند که زمانی دست دادن انسان به اندازۀ حرف او اعتبار داشت. درصورتی که این ادعا صحت داشته باشد، باید در مورد دانش‌آموزان نیز صادق باشد. دست دادن می‌تواند اظهار حسن نیت، تایید و آرزوی موفقیت در تعقیب یک قرارداد مکتوب و ساده باشد که برای بهبود رفتار تهیه و از سوی معلم و دانش‌آموز پذیرفته شده است.

خوش آمد گویی در ابتکارات فردی و حرفه ای

دست دادن در صورتی که درست اجرا شود، از جنبۀ دیگر نیز حائز اهمیت است؛ یک اشارۀ صریح و صادقانه‌ که می‌تواند بیان کند «خوش آمدید»، «خیلی خوشحالم از اینکه اینجا هستید» یا «در این مورد با هم هستیم (هم عقیده‌ایم، با هم عمل می‌کنیم)». دست دادن می‌تواند برای تحکیم پیام‌های کلامی اظهار شده به کار رود. وقتی به دانش‌آموز بگویید که کوشش‌های وی براستی به تکمیل موفقیت‌آمیز یک برنامۀ کلاسی کمک کرده است و همزمان با وی دست بدهید، تاثیر ترغیب و تشویق از سوی شما را افزایش می‌دهد. دست دادن در صورتی که به‌طور مناسب اجرا شود، می‌تواند صداقت و صمیمیت را بوضوح نمایان کند. از کاربرد آن توسط فروشندگان اتومبیل، سیاستمداران، روحانیون و … می‌توان فهمید، که صحت این نکته مدت زیادی است که شناخته شده است.

سرانجام، یک دست فشردن صمیمانه و گرم می‌تواند ارتباط‌ها را با هم بیشتر کند؛ در حالی که در مدارس، براساس قانون و یا به دلایلی دیگر، تماس با دانش‌آموزان تقریباً هنری از یاد رفته است و اغلب واکنشش «نه، نه» به طور قطعی و محکم در مقابل آن وجود دارد. گرچه من معتقد نیستم که دست دادن می‌تواند جانشینی باشد برای توجه و علاقمندی که یک در آغوش گرفتن مناسب با قصد و نیت درست منتقل می‌کند؛ اما شاید بهترین چیزی باشد که می‌توان در مدارس امروزی انجام داد. قدرت دست دادن را نادیده نگیرید.

نادیده گرفتن رفتارهای ناشایست در ابتکارات فردی و حرفه ای

همۀ رفتارهای خلاف، یک هدف و مقصد اجتماعی دارند و یا همان‌طور که بسیاری از مربیان می‌گویند، به قصد جلب توجه انجام می‌شوند. (به مقالۀ «هدف‌های بدرفتاری» در بخش سوم مراجعه کنید) من با این نظر دوم موافقم. بنابراین در صورتی که رفتار خلاف دانش‌آموزی در امر جلب توجه معلم و یا همسالانش موفقیت‌آمیز باشد، باید انتظار بروز رفتار سوء را در آینده بیشتر داشت. در این‌گونه موارد، واکنش مناسب معلم، این است که رفتار ناشایست را در حد امکان نادیده بگیرد. عبارت «در حد امکان» به قضاوت معلم اشاره می‌کند که ببینید رفتار خلاف دانش‌آموز به ایجاد ضرر و زیان قریب‌الوقوع برای خود و یا اطرافیانش منجر نخواهد شد.

رفتارهای متضاد در ابتکارات فردی و حرفه ای

دومین نکته‌ای که معلمان لازم است هنگام نادیده گرفتن رفتار خلاف نسبت به آن آگاهی داشته باشد، تقویت رفتاری متضاد آن رفتار خلاف است. نادیده گرفتن رفتار دانش‌آموزی که دوست دارد در کلاس پرسه بزند، نتیجه مفیدی به بار می‌آورد. حالا اگر به طور همزمان، معلم عمل کند، بسیار مفیدتر خواهد بود، یعنی وقتی که دانش‌آوز خلافکار، رفتاری متضاد با رفتار خلافش انجام داد، مثلاً سرجای خودش نشست، معلم این عمل وی را ستایش کند از آن جایی که در آن واحد غیرممکن است یک نفر هم سرجایش بنشیند و هم در کلاس پرسه بزند، این شیوۀ عمل دوجانبه معجزه می‌آفریند.

پیام‌های عاری از سرزنش ابتکارات فردی و حرفه ای

هنگامی که دانش‌آموزان خلاف می‌کنند آیا کاری می‌کنید که آن‌ها را وادار به توقف در رفتار خلاف خود شوند یا هیچ‌کاری نمی‌کنید و رفتارشان را نادیده می‌گیرید؟ هر دو واکنش، تمایل ایجاد می‌کند. در حالت اول، معلم «برنده» است و شاگرد «بازنده» و در حالت دوم شاگرد «برنده» و معلم «بازنده». این دو واکنش به ترتیب «مقاومت کردن» و «تسلیم شدن» نام دارند.

آیا دو واکنش فوق که به عبارت دیگر «برنده-بازنده» نامیده می‌شوند، تنها راه‌هایی است که یک معلم می‌تواند در قبال رفتار خلاف دانش‌آموز از خود نشان دهد؟ امیدوارم که این طور نباشد؛ چرا که هر دو مستلزم این است که یک طرف به بهای بازنده شدن دیگری برنده شود. «مقاومت کردن» که گاهی با عبارت «نشان دادن به او چه کسی رئیس است.» نامیده، می‌شود، اغلب اوقات دانش‌آموزان این درس ناخواسته و نامطلوب را می‌آموزد که «افراد قوی در این دنیا برنده‌اند». می‌آموزد که راه برنده شدن در یک مبارزه به بهای باختن دیگری میسر است. در این مورد می‌توان معلمی را تصور کرد که همچنان که انگشتش را برای دانش‌آموز تکان می‌دهد، می‌گوید باید چنین و چنان کنی! «تسلیم شدن» هم به عنوان یک واکنش از طرف معلم بهتر از «مقاومت کردن» نیست. این روش هم یک درس ناخواسته را به دانش‌آموزان می‌آموزد و آن اینکه «احتیاجات من (دانش‌آموز) مهمتر از احتیاجات دیگران است.» چنین درسهایی می‌تواند در ارتباطات آیندۀ دانش‌آموز با دیگران مشکلات جدی ایجاد کند.

دانلود نمونه فایل های ابتکارات فردی و حرفه ای

در همین راستا دانلود فایل پژوهشی معلمان آموزش و پرورش اقدام به تهیه صدها نمونه ابتکارات فردی و حرفه ای و تجربه آموزشی زیسته تدریس منطبق با آیین نامه ها (ارزشیابی های آعازین ، تکوینی و پایانی) نموده است. شما می توانید از این سایت نمونه های مختلف را دانلود نمایید

برای دانلود روی فایل مورد نظرتان کلیک کنید

.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]